OPINIE – Het is nog wat vroeg om steun uit te spreken voor Oprah Winfrey als president van de Verenigde Staten, maar het is wel nuttig om te bespreken waarom ze eventueel de juiste persoon kan zijn om het land te leiden.

De Amerikaanse politiek lijdt onder een gebrek aan vertrouwen en empathie. Veel kiezers geloven dat de partij waar ze niet op stemmen zich niet om hen bekommert: die partij ziet ándere Amerikanen als prioriteit. Zo kijken Amerikanen tegen zowel Democraten als Republikeinen aan.

De Amerikaanse politiek heeft veel baat bij een leider die een breed scala van de bevolking kan bereiken, ongeacht etniciteit, klasse en inkomen. Een leider met wie kiezers zich verwant kunnen voelen, iemand die met ze meevoelt, hun zorgen begrijpt en om ze geeft.

Wie heeft meer ervaring te maken met dit soort massale empathie dan Oprah Winfrey?

Vaak is er sprake van een empathische kloof als succesvolle zakenmensen de politiek instappen. Ze kunnen zich niet verplaatsen in de zorgen van gewone mensen. Maar Winfrey is juist rijk geworden door de zorgen, gevoelens en de voorkeuren van een breed publiek te begrijpen. En ze kan mensen, vooral vrouwen, laten geloven dat ze om hen geeft.

Oprah versus The Donald

Haar speech tijdens de Golden Globes afgelopen zondag was een voorproefje van hoe ze dat in de politieke arena zou doen. Net als Donald Trump, heeft Winfrey haar carrière gebouwd op haar intuïtieve gevoel voor wat een deel van het publiek wil. Maar Winfrey's basis is breder dan die van de president. Dat zou het voor haar makkelijker moeten maken om in te zetten op eenheid in plaats van verdeeldheid.

Natuurlijk, als Winfrey de politiek betreedt als Democraat, dan zullen veel Republikeinen besluiten dat ze haar niet meer leuk vinden en geen binding met haar hebben. Zo werkt het nu eenmaal als je voor een partij kiest. Maar ze zou nog steeds kunnen putten uit haar culturele kapitaal en worden vertrouwd door kiezers. Dat geldt niet voor andere Democraten.

Met de vaardigheden en intuïtie die haar in staat stelden om een geliefd mediafiguur te worden, zou Winfrey waarschijnlijk ook goed een positief politiek imago kunnen ontwikkelen.

Uiteraard geeft dit argument aan hoe Winfrey door het publiek zou worden ervaren. Het zegt niets over hoe zij haar werk als president zou doen. Maar in het huidige klimaat van verdeeldheid en het gebrek aan vertrouwen dat in Amerika heerst, zou het waardevol zijn een president te hebben die geliefd is bij, en vertrouwd wordt door een duidelijke meerderheid van het publiek. Iemand die zo min mogelijk wordt gezien als behorend tot één 'kant' van de samenleving.

Kortom: De populariteit van Oprah als president zou een doel op zich zijn.

Geschiktheid moet Oprah nog aantonen

Natuurlijk zou ze de taken van een president moeten vervullen. In haar campagne zou ze moeten laten zien dat ze dit aankan. Ze zou veel moeten leren over beleid en tegelijkertijd moeten kunnen aantonen dat ze in staat is om slimme adviseurs te werven die dingen weten die zij niet weet, en naar hen te luisteren.

In principe moet ze de dingen doen die Trump niet heeft gedaan. Misschien is ze daartoe in staat, misschien ook niet.  Democratische kiezers zullen minder  geneigd zijn om deskundigen af te wijzen dan Republikeinse kiezers. Als Winfrey tijdens een debat met platitudes strooit en blijk geeft van domheid, zal ze denk ik niet genomineerd worden. Maar het lijkt me onwaarschijnlijk dat ze dat zou doen.

Winfrey's zakelijke carrière is veelzijdig en, in tegenstelling tot Trump, is ze een selfmade miljardair. Dat suggereert een talent voor het managen van grote ondernemingen en het leren van nieuwe dingen. Anders dan Trump denk ik dat ze niet voor het presidentschap zou gaan als ze niet van plan was de baan serieus te nemen.

Mijn grootste twijfel over Oprah Winfrey als president komt voort uit haar track record van het promoten van kwakzalverij in haar shows: Jenny McCarthy over vaccins, diverse ideeën van Dr. Oz, The Secret. Geloofde ze hier echt in? Of dacht ze hiermee de kijkcijfers op te krikken? Geen van beide komt sterk over.

Wat ik zou willen zien, is dat ze aantoont dat ze het verschil snapt tussen televisie en politiek, dat ze luistert naar experts en complottheorieën afwijst.

Nogmaals, Ik zeg niet, "Ik stem voor Oprah". Ik zeg: Er zijn goede argumenten waarom ze een geschikte  presidentskandidaat kan zijn.  Als ze hiervoor kiest, zou ze het goed moeten aanpakken. We wachten af.